Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

Ζητώντας ζωή

Κοίτα δίπλα πως πέφτουν τα φώτα.
Κοίτα λίγο τον ουρανό να κυλά.
Βάλε χρώμα στης ζωής σου την πόρτα.
Βγες έξω και πες δυνατά:

Είμαι μόνος και θέλω εμένα,
Ψάχνω μια ελπίδα, μια φωτιά
να κάψει όλου του κόσμου τα μίση
και να γίνουμε όλοι πουλιά

Ελεύθερος θέλω να ζήσω.
Να φύγω ψηλά, να κρυφτώ
τον κόσμο να βλέπω να τρέχει,
κι εγώ να ψάχνω να χαθώ.

Πότε θα έρθει επιτέλους το τέλος
να πάω στην άκρη της γης
να δω πως είναι η ζωή εκεί κάτω
κι αν μ αρέσει θα με δεις:

Να καίω, να σβήνω φωτιές,
να κλαίω, να βγάζω φωνές
ζητώντας μονάχα ζωή
και να λιώνω πάνω στη γη

Μήπως είσαι μονάχα εσύ
εδώ για να μου δείξεις;
Μήπως είναι μικρή η ζωή
πολύ, για να μ’ αγγίξεις;

Έψαχνα πάντα μία φωνή
να μου πει πως είναι εκεί
αυτό που έψαχνα πάνω στη γη
αυτό που ήθελα να μου δώσει πνοή.

Όμως είμαι ακόμα εδώ .
Μονάχος ψάχνω την άκρη.
Κάπου μου 'παν πως έχει γκρεμό
μην τρέξω μπορεί να χαθώ.

Ήμουνα δίπλα σε κάθε στιγμή,
ήμουν εκεί που δεν ήσουν εσύ,
ήτανε τότε που έλειπαν όλοι
και έψαχναν να βρουν του κόσμου την πλώρη.
  
Δεν είχα το θάρρος
να πω θα χαθώ.
Δεν είχα τις λέξεις
να πω σε μισώ.

Μα τώρα πια εγώ είμαι μακριά
δε μπορεί να με βρει η φωτιά,
ακόμα κι αν πάει παντού
εγώ θα είμαι για πάντα αλλού.

Και τώρα πάνε όλα αυτά
μου ζήτησαν αυτοί να βγάλω φτερά
μήπως πετάξω πιο μακριά
για να χαθώ παντοτινά


21-12-2009

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου